קאווע שטיבל

פון א צען-ברעקלעך פעקעלע ערב פסח, ביז פארקנויטלטע אויל לעמפעלעך אום חנוכה ווייסט יעדער צו זאגן פון נר מצוה געדאנקן, וואס קומען גרינגער צו מאכן רעליגיעזע ריטואלן אין דעם לויפענדן הו הא. אנדערע וויצלען זיך אז ס'איז שוין דא ספעלט ברעקעלעך אויך, אדער צוטראטענע אונטער וועש לכבוד די ניין טעג.

מיר איז בייגעפאלן דאס פאלגענדע:

והנה, ס'איז פארהאן גרויסע חששות אויף א געוויסע אידיש-כינעזע מאכל אז דאס גייט חלילה אראפ גיין פון די מאפע, אדער ווי די סייענטיסטן רופן דאס "עקסטינקט."  די סיבה דערצו איז די ספק ברכות להחמיר. כלל ישראל איז נאך דערווייל נישט געקומען צו קיין טאלק וואספארא ברכה מ'מאכט אויף רייז! האדמה, מזונות, אדער שהכל, בלייבן אזוי די פארקנייטשטע פענימער פון די לומדים. פארשטייט זיך אז אין היינטיגן אכשר דרא עפאכע פארלאזט מען זיך נישט אויף עפעס א "ועל כולם אם בירך שהכל יצא" וואס דאס גייט נאר אן ווען מ'האט באמת דורכגעלערנט גאנץ הלכות ברכות ומי אומר זכיתי לבי, ס'איז דאך שוין נישט דא קיין דין תלמיד חכם אין אונזער צייטן.

האבן זיך די בעלי נפש דערטראכט אן עצה "מ'מאכט דריי ברכות" מ'פארשאפט זיך א קרעקערל פון דעם פאנטרי (שפייזקאמער בלע"ז) איבערגעבליבענע גרינביענס פון נעכטיגן סאפער, א טרינק סעלצער, און היידא דאס באליבטע רייז איז ראוי לאכילה בלי שום פקפוק לכל הדעות.

וואלט איך מציע געווען א געדאנק: נר מצוה זאל פראדוצירן אזעלכע "רייז ברכה פעקעלעך" צו וואס ארומקריכן זוכן מזונות'ר מיט אדמה'ס, ווער האט דען צייט פאר דעם. פשוט א פעקעלע וואס איז מכיל א שלישקעלע, א בעבעלע און א שוועמעלע והכל על מקומו יבא בשלום, כדי להחזיר עטרות אכילת אורז ליושנה

איז דאס נישט כדאי?


וואס נאך?