קאווע שטיבל

ביי אונז האט מען אלעמאל געוואוסט אז מען רירט אויף קיין פאל נישט אן די בארד, און ווען מ'זעהט עמיצער וואס די בארד הויבט אים אן קערצער ווערן, איז אזוי: אויב איז ער א בחור, איז ער ע"פ רוב איז שוין נישט אין א מסגרת הישיבה, און מ'פארשטייט שוין אז ער ארבעט, און צומאל איז עס אפ' א סימן אז ער פאנגט אן צו גליטשן, אדער ער זוכט זיך גליקן ביי פרעמדע ערטער,

אויב איז ער אבער שוין פארהייראט, איז דער בליק אויף אים נאך פיהל מער נידריגער.
אז א אינגערמאן האט קודם פארמאגט א ברייטע נישקש'דיגן בערדל און פלוצלונג פאנגט עס אן שרינקן ער ציפט, פליקט, שניידט, און טרימ'ט, דאן ווייסט מען אז עפעס איז נישט בסדר מיט אים.
מאנכע וועלן זאגן: די אינטערנעט האט אים קאליע געלייגט! אנדערע - די שלום בית איז נישט בסדר ביי אים.. און פארהאן אזעלכע וואס וועלן זאגן: ער וויל זיך געפעלן פאר אנדערע.. אדער - ער איז סתם אזוי קאלט צו אידישקייט, און עני זאך וואס איז אים לעול ולמשא זעהט ער ארונטער. און אזוי כהנה וכהנה.

ב"ה מיין פנים איז באצירט מיט א שיין געשמאקע בערדל, אבער איך וואונדער מיך פיהל מאל, צו איז אלע יארן געווען אזוי הארב און שטארק דאס ענין פון 'נישט שניידן די בערד'? פארוואס אויף בילדער פון אמאל און אפילו פון מיינע זיידעס זעט מען אז אסאך היימישע אידן זענען געגאנגען למחצה ולשליש ולרביע? און איך רעד לאוו דוקא פון די מלחמה יארן.

איז עס אמת אז דער חתם סופר האט איינגעזען פאר א העכסט נארמאלע זאך 'זעך צו שנייידן די בארד'?
און ווייסט וואס כ'וועל אייך זאגן, לאמיר צוריק גיין אפילו צו יארן פריער, אין די צייטן פון די תלמידי בעל שם, וויאזוי זענען דאן פשוטע אידן געגאנגען? אלע האבן געטראגן בערד און זיך נישט צוגערירט?

וואס איז געווען בתקופת האחרונים? און בתקופת הראשונים? מ'זאגט דאך אז אסאך בעלי מקובלים פון איטאליע (אריינגערעכנט דער בעל מסילת ישירים כ'ווייס נישט פון וואנעט ער איז געקומען, אבער א בעל מקובל איז ער געווען ) זענען געווען ראזירט?! און אדרבה זיי האבן נאך גאר געהאלטן אז האר איז קליפות.
און נאך פריער בזמן הגמ' זענען דען אלע געגאנגען מיט בערד? ס'איז בכלל שייך נאכצופארשן אזא זאך? אדער אפשר איז קלאר ווי די טאג אז אלע אפ' גוים זענען יענע צייטן געגאנגען מיט פילע בערד. ?!

און פארוואס איז עס געווארן שוין פארן קריג, און בעיקר נאכן קריג, אזוי שטרענג ביי חסידישע אידן פון אלע קרייזן, דאס נישט אנרירן די בארד? און אפ' פאות? צו איז עס טאקע וועגן דעם פאקט אליין, אז "די בארד איז כמעט די איינציגסטע זאך אויפ'ן מענטש וואס איז א עכטע פערמענאנטע צווישנשייד און אפטיילונג צווישן אונז און דעם גוי? און גלייכצייטיג אויך א זאך וואס טוט אונז פארמיאוסן אין זייערע אויגן, אזוי אז פאר'ן גוי זאל זיך נישט גלוסטן אונזער פריינדשאפט און אויסמישונג? און דאס זעלבע פאר אונז זאל נישט גרינג זיין, זיך צו אינטערגרירן בקרבו...? -- ווי מען זעט טאקע אז די אינגווארג פון די ליטווישע און מאדערנע פאלן אוועק אין גרעסערע פראצענטן, און ווען זיי זינדיגן איז עס מער און ארגער (א טריט ווייטער) ווי מיר חסידישע?! (אזוי דאכצעך מיר)

אבער געוואלד! פארוואס זאל יעדער איינער זיין געצווינגען צו טראגן א גראבע שוויציגע בארד פאר די ערווענטע סיבות? א בארד מאכט אסאך מאל שפירן אומבאקוועם. ס'קראצט! מ'שוויצט! מ'דארף עס אויסקעמען יעדן טאג! ביינאכט איז דא די ספיקות ווי עס צולייגן אויפ'ן דאכענע אדער אונטערן! און רבש"ע פארוואס דארף מען אזוי אראפקוקן אויף א בחור/אינגערמאן וואס שניידט זיך אויב איז לאמיתו נישט פארהאן קיין שום פראבלעם להלכה און אפילו ע"פ חסידות עס צו טרימען?! (איך פארשטיי אז שניידן אינגאנצן איז זיכער א פראבלעם. ע"פ קבלה. )

יעצט א שאלה פאר די וואס שניידן! דאס איז דאך איינמאל זיכער אז ס'איז א איסור צו שעיוון אינגאנצן די האר מיט א גאל מעסער - ווי עס זענען אלע היינטיגע באנוצטע מעסערלעך מיט די פאום. איז פון וואו נעמט זיך א היתר צו שעיוון אויף אזא אופן? איז דאס נישט ממש די לא תקיפו וואס די תורה פארבאט אונז? און זאג מיר נישט אז די אלע גלאט גלאנציגע ראזירטע בעקעלעך נוצן בעצם שער מאשינדלעך ווייל דאס קען מען תיכף באמערקן אויפן פנים! א שער מאשינדל מאכט קיינמאל נישט אזוי גלאט און שיין ווי א מעסערל.

בקיצור נמרץ,
וועגען דער רמ"ע מפאנו איז שוין א אלטע וויכוח, דער מנחת אלעזר שרייבט ער האט געזעהן א בילד (דאס איז א באקאנטע בילד) וואס מ'זעהט אים מיט א פילע בארד, טייל טענן'ען וואס מ'זעהט אויף בילד איז נישט א ראי' ווייל יתכן אז ער האט טאקע יא געהאט א בארד אבער אז ער האט געהאט געטרימט, און פון דארט איז די מקור אויף די שמועות.

ווען מקוקט אויף די געמאלנע בילדער פון אונזער ראשונים (כ'גיי נישט אריין אויב דאס איז אוטענטיש) זעהט מען גרויסע בערד, לאידך דער רמב"ם מיטן רמ"א קלענערע בערד אבער דאס מיינט נישט חלילה אז זיי האב געציפט דער בארד, הס מלהזכיר. אבער סתם עמך אידן פשוטי עם?

קען זיין תלוי אין די ערטער ווי זיי האבן געוואוינט, ווי מ'האט זיך געמוזט פארשטעלן אזוי ווי אין שווערע צייטן, לדוגמא די מאראנו'ס אין שפאניע, וואס מסתמא אסאך פון זייער קינדער איז שוין געבליבען אן די בערד. וויפיל אידן זענען געבליבען אן בערד לאנגע יארען נאכען קריג, אבער זייער (אדער טייל) קינדער האבן זיך געלאזט וואקסען.

לאידך ווען מ'גוט א קוק צוריק אויף די מטבעות פון די צייטן מימי התנאים, זעט מען קלאר די רוימישער קעניגען זענען געוועהן מגולחים. אזוי אויך ביי די בילדער פונם אותו האיש אין זיינע נאכשלעפערס ימ"ש האבן זיי אויך בערד, זיי האבן דאך געלעבט אין יענע תקופה.

די גוים וועלען זיי מאהלען א בילד פון נח צייכענען זיי איהם אן מיט א בארד...

פון ווי נאך קען א ראי' ברענגען? טרעפען מיר דען אין די גמרא לגבי מענטשען וואס האבן נישט געהאט קיין בארד?

א גוטע קשיא, ס'האט מיר שוין אויך אסאך מאל נערוועז געמאכט... אבער אז מ'זאגט נישט שניידן, שנייד איך נישט.

אינטערעסאנט אז אויף דיין אוועטער קוקסטו אויס צו זיין אן א בארד און גאנץ יונג..

ווען די גמרא זאגט אז ר' יוחנן איז אזוי שיין געווען ווי זיין שוועסטער און אז די טאכטער פון קעניג האט געוואלט מ'זאל אפשינדן די הויט פון ר' ישמאל כהן גדול'ס פנים און עס פארהארטעווען, רעדט מען אז זיי האבן געהאט בערד וואס פארדעקט דאס שיינקייט פון פנים? קען זיין אז יא, איך פרעג סתם פאר אינטערעסאנטקייט. אפשר האט איינער א בעסערע כח ההסבר ווי מיר.
בכלל איבעראל אין גמ' ווען מ'רעדט וועגן די איסור גילוח הזקן, רעדט מען דוקא פון א גילוח שיש בו השחתה וואס דאס איז דוקא א תער.

אין תוספות ווערט געברענגט אז ווען די ר"י פלעגט שניידן די בארד האט ער האט ער אנגעזאגט מ'זאל זיין געווארנט צו נוצן די אינטערשטע מעסערל פונעם מספריים, כדי ס'זאל נישט זיין א תער.
די רמב"ם, סמ"ג, בעל הלכות גדולות, בעל הלכות פסוקות, און נאך אנדערע ראשונים, וכך כתוב בבית יוסף אז די מען מעג מקיף זיין פאת הראש במספרים אפ' כעין תער, אנדערע האלטן אז דוקא ווען ס'איז נישט כעין תער. אבער אין שו"ע שטייט: ויש אוסרים, ויש לחוש לדבריהם

ווי אויך איז לגבי די שיעור פאות פונקטליך, פארהאן אסאך מנהגים בדעה לדינא, און אפ' ר' חיים וויטאל איז מעיד אויף זיין רבי די ארי הק' אז ער האט איבערגעלאזט ביז אביסל העכערן אויער.
און לגבי די שיעור פון די לענג איז די לשון השו"ע "עד למטה מן האוזן מקום שהלחי התחתון יוצא ומתפרד" איז אויף דעם קען מען שוין דן זיין, לאמיר נישט אריינגיין יעצט דערין. ווייל אונז רעדן דא וועגן די בארד.
און בעיקר וואס ס'פעלט איז ידיעה וויאזוי ס'איז געווען בזמן הש"ס.

ווי מען זעט טאקע אז די אינגווארג פון די ליטווישע און מאדערנע פאלן אוועק אין גרעסערע פראצענטן, און ווען זיי זינדיגן איז עס מער און ארגער (א טריט ווייטער) ווי מיר חסידישע?! (אזוי דאכצעך מיר)

איר כאפט צוזאם צוויי וועלטן, אפילו אם נניח אז איר זענט גערעכט בנוגע מאדערנע, אז זיי פאלן אוועק אין גרעסערע פראצענטן (ס'א שמועס פאר זיך בגדר "פאלן" ביי מאדערנע), אבער מהיכי תיתי אז ליטווישע פאלן מער ווי חסידישע? unless שניידען די בארד הייסט ביי אייך "געפאלן".

לגוף הענין, די גאנצע חזעריי וואס מיר לאזן זיך ווילד וואקסען די בארד איז נאר לעצטענס, ווארום איידער די בראשית יארן האבן נאר חסידים (בני עליה) זיך אזוי געפירט. מילא א קליין בערדל אין די מידל-עידש יארן, נו. אבער אזעלכע גרויסע בערד פון די 17, רבש"ע עס פארמיסט אונז אין אונזערע אייגענע אויגן?
שידוכים וואלט געגאנגען אסאך גרינגער ווען נישט די בערד. ווער דארף א באוואקסענע פנים?

ס'האט קיין שייכות נישט מיט אידישקייט. ס'ממש א פלא, אז אזא נישטיגע זאך איז א צייכן - לויט ווי איר טענה'ט - פון א ירידה.

ס'איז גאר באקאנט (סארי פאר נישט האבן בעסערע מקורות) אז אין רוסלאנד אין פולין זענען אפילו די גוים געגאנגען פולע בערד, וה"ה אין אסאך פון די אראבישע מדינות. די אידן אין די מדינות פלעגן טון מיט די בערד פונקט וואס דער גוי זיין שכן האט געטון. 'עסטו פרעגן וואס האלט די תורה? גוטע קשיא! אבער ס'זעט נישט אויס ווי דאס איז אמאל געווען די קובע. ווען יא, וואלט געפאסט אז אידן אין מדינות וואס שערן זיך יא, וואלטן זיך נישט געשוירן, און אידן אין מדינות וואס שערן זיך נישט, וואלטן זיך יא געשוירן, און דאס איז קיינמאל נישט געווען!

כהיום הזה איז די שאלה פון יא בארד נישט בארד א שאלה פון אינדענטיטעט. כמעט אזא שאלה ווי וואס א סארט קאפעליטש די טראגסט. נישט נאר איז די שאלה פון יא בארד נישט בארד, נאר אויך וויפול דער מענטש ערלויבט זיך צו שניידן, און אויב שניידט ער נישט, ערלויבט ער זיך דאס איינצוקניפן? וכו וכו והדברים עתיקין.

האט אהרן הכהן געשניטען זיין בארד

קאווע טרינקער האט געשריבן:

ווי מען זעט טאקע אז די אינגווארג פון די ליטווישע און מאדערנע פאלן אוועק אין גרעסערע פראצענטן, און ווען זיי זינדיגן איז עס מער און ארגער (א טריט ווייטער) ווי מיר חסידישע?! (אזוי דאכצעך מיר)

איר כאפט צוזאם צוויי וועלטן, אפילו אם נניח אז איר זענט גערעכט בנוגע מאדערנע, אז זיי פאלן אוועק אין גרעסערע פראצענטן (ס'א שמועס פאר זיך בגדר "פאלן" ביי מאדערנע), אבער מהיכי תיתי אז ליטווישע פאלן מער ווי חסידישע? unless שניידען די בארד הייסט ביי אייך "געפאלן".

לגוף הענין, די גאנצע חזעריי וואס מיר לאזן זיך ווילד וואקסען די בארד איז נאר לעצטענס, ווארום איידער די בראשית יארן האבן נאר חסידים (בני עליה) זיך אזוי געפירט. מילא א קליין בערדל אין די מידל-עידש יארן, נו. אבער אזעלכע גרויסע בערד פון די 17, רבש"ע עס פארמיסט אונז אין אונזערע אייגענע אויגן?
שידוכים וואלט געגאנגען אסאך גרינגער ווען נישט די בערד. ווער דארף א באוואקסענע פנים?

ס'האט קיין שייכות נישט מיט אידישקייט. ס'ממש א פלא, אז אזא נישטיגע זאך איז א צייכן - לויט ווי איר טענה'ט - פון א ירידה.

אביסל האקסטו, אויב דו באמערקסט. א בארד איז נישט אלעמאל א חאזעריי, מיין בארד איז ב"ה זייער שיין אויסגעקעמט און שמעקט פריש פון שאמפאוי, אזש ס'איז נאך אפשר געשמאקער ווי דיין קושן, כ'מיין....... וואסערע גערעדאכץ איז דאס? 'עס פארמיאוסט אונז אין די אייגענע אויגן'...

און דיינע דמיונות וועגן בעסערע שידוכים, וועלכע מיידל ס'וועלט אויס דעם בחור לויט דעם סייז בארד און גלאטע טשין, פעלט א סקראל אין קאפ, אזוי ווי ס'פעלט פארן דעם דאזיגן בחור וואס וועט נעמען א מיידל נאר ווייל זי האט א שיין פנים.

און "געפאלן" האב איך נישט געמיינט דעם אקט פון שניידן די בארד, יעדער בר דעת האט געקענט פארשטיין אז כ'האב געמיינט דאס אז ווען מ'האט נישט קיין בארד איז די בריקל צום גוי קורצער, און ס'איז פיהל גרינגער צו ווערן חבר מיט זיי און שפעטער זיך דערקייקלען ווייטער און ווייטער.

יעצט כדי זאלסט נישט קיין טעות מאכן, איך בין אויך נישט פון די מיט די קאפ אין זאמד, וואס רעדן זיך איין אז חזיר איז עקלדיג. איך ווייס גאנץ גוט אז האבן א געשוירן - אדער בכלל נישט קיין - בערדל איז א געשמאקע עסק, און ס'שמעקט מיר גאנץ פיין, אבער וואס זאל מען טון אזוי ווי 'שמעקעדיג' זאגט - אויב מיינע רבי'ס און עלטערן האבן געזאגט "מ'שערט נישט! שערט מען נישט.

שימעלע האט געשריבן:האט אהרן הכהן געשניטען זיין בארד

זייער אינטערסאנט.
אגב ערגעץ שטייט אין שו״ע אז מ׳שערט די בארד לכבוד יו״ט

טור, הלכות ראש השנה.

פינטאו האט געשריבן:טור, הלכות ראש השנה.

פונקט דארט האט זיך געמאכט א טעות סופר....האהא

וועל
כאמיך אלס געווינדערט פארוואס די אלע אויסגעפיטצטע באבובערס גלייכען שיינע גרויסע לאנגע בערד?

קרעקער האט געשריבן:וועל
כאמיך אלס געווינדערט פארוואס די אלע אויסגעפיטצטע באבובערס גלייכען שיינע גרויסע לאנגע בערד?

????????

עס איז טאקע א חידוש אז אין באבוב שנייד מען נישט דער בארד, זעהט אויס זיי ווילען נישט אינגאנצען אפפאלען.

טאמבאל סאס מאכט א טעות בנוגע די הלכה, אין יורה דעה שטייט די שיעור פין פאות איז כדי תפיסה, דאס וואס שטייט עד לחי התחתון רעדט פין די שיעור פאה.

ווען מען וויל פארשטיין וואס איז מיאוס פין א בארד, טראכט ווי אזוי אונז קוקען אהן א גוי מיט א בארד, וואלסט אים גענומען פורסט טשאוס?
למשל זוכסט א מעקסיקאנער, און עס שטייען צוויי, איינער מיט, איינער אהן א בארד, וועמען נעמסטו?

אוודאי לגבי אונז מאכט עס נישט אויס ווייל מיר האבען סייעתא דשמיא.

Sent from my SPH-D700 Using ForumTouch for Android

ווען ער לאזט זיין בארד אלץ רעליגיע איז אנדערש ווי דער גוי לאזט זיין בארד פאר א צווייטע סיבה.

און א מאסלימענער וואלסטו גענומען פורסט טשאיס?

די סיבה פארוואס די גוי חבר'ט זיך נישט מיט דיר איז נישט אזוי ווייט וועגן די בארד נאר וועגן די ביזט א איד והא ראיה דעם אמיש גוי קוקן אסאך פון זיי ארויף נאר יודן מאכן א חילול השם מיטן בארד
(חוץ אויס וועסט מחלק זיין צווישן ארויף קוקן אין חבר'ן)

איחוד פעלד האט געשריבן:עס איז טאקע א חידוש אז אין באבוב שנייד מען נישט דער בארד, זעהט אויס זיי ווילען נישט אינגאנצען אפפאלען.
Sent from my SPH-D700 Using ForumTouch for Android

וואסי שלעכט מיט אפפאלען? ווייסט וויפיל מענטשן מוטשן זיך מיט דייעטס.

איך אויך האט געשריבן:

איחוד פעלד האט געשריבן:עס איז טאקע א חידוש אז אין באבוב שנייד מען נישט דער בארד, זעהט אויס זיי ווילען נישט אינגאנצען אפפאלען.
Sent from my SPH-D700 Using ForumTouch for Android

וואסי שלעכט מיט אפפאלען? ווייסט וויפיל מענטשן מוטשן זיך מיט דייעטס.

די בארד וועגט נישט אזוי סאך אז ס'זאל מאכן א גרויסען חילוק.

פאר א גאליציאנער איז א שאעד צו פארלירען די באערד.

פאר אפאהר גרייצער וואלט ער אפשר געקלערט.

טאמבל סאס האט געשריבן:
ווען די גמרא זאגט אז ר' יוחנן איז אזוי שיין געווען ווי זיין שוועסטער און אז די טאכטער פון קעניג האט געוואלט מ'זאל אפשינדן די הויט פון ר' ישמאל כהן גדול'ס פנים און עס פארהארטעווען, רעדט מען אז זיי האבן געהאט בערד וואס פארדעקט דאס שיינקייט פון פנים? קען זיין אז יא, איך פרעג סתם פאר אינטערעסאנטקייט. אפשר האט איינער א בעסערע כח ההסבר ווי מיר.

מיין הערה:
אויב איך בין זיך נישט טועה ווערט געברענגט אין גמרא אדער רש"י אז ר' יוחנן האט נישט געהאט קיין בארד (צו ס'איז נישט געוואקסן אדער האט ער זיך געשניטן) און דערפאר האט ער אויסגעזען אזוי ווי א פרוי.

קאווע טרינקער האט געשריבן:

ווי מען זעט טאקע אז די אינגווארג פון די ליטווישע און מאדערנע פאלן אוועק אין גרעסערע פראצענטן, און ווען זיי זינדיגן איז עס מער און ארגער (א טריט ווייטער) ווי מיר חסידישע?! (אזוי דאכצעך מיר)

איר כאפט צוזאם צוויי וועלטען, אפילו אם נניח אז איר זענט גערעכט בנוגע מאדערנע, אז זיי פלאן אוועק אין גרעסערע פראצענטן (סא שמועס פאר זיך בגדר "פאלן" ביי מאדערנע,) אבער מהיכי תיתי אז ליטווישע פאלן מער ווי חסידישע? unless שניידען די בארד הייסט ביי אייך "געפאלן".

לגוף הענין, די גאנצע חזעריי וואס מיר לאזן זיך ווילד וואקסען די בארד איז נאר לעצטענס, ווארום איידער די בראשית יארן האבן נאר חסידים (בני עליה) זיך אזוי געפירט.

ביזט זיכער אז איידער די בראשית יארן האבן נאר חסידים (בני עליה) זיך אזוי געפירט?

שידוכים וואלט געגאנגן אסאך גרינגער ווען נישט די בערד.

מצד די עלטערן פון די כלה וועלעכע זענען פאקטיש די וואס וועלן אויס דעם בחור אדער מצד די כלה זעלבסט?

ס'האט קיין שייכות נישט מיט אידישקייט.

ס'אפשר נישט קיין אבסולוטער חיוב אבער א שייכות מיט אידישקייט האט עס!

ס'ממש א פלא, אז אזא נישטיגע זאך איך א צייכען - לויט ווי איר טענ'ט - פון א ירידה.

א "צייכן" פון ירידה איז עס גראדע יא, טאקע דערפאר וויבאלד דאס איז ביים היימישן עולם געווארן דער באדערליין פון אידישקייט (א שטייגער ווי א קאפל אין די אלגעמיינע אידישער וועלט) אפגעזען צו ס'האט געדארפט אזוי זיין צו נישט. הגם אז לכשלעצמו איז עס נישט קיין אבסעלוטער איסור

דבילה האט געשריבן:ס'איז גאר באקאנט (סארי פאר נישט האבן בעסערע מקורות) אז אין רוסלאנד אין פולין זענען אפילו די גוים געגאנגען פולע בערד, וה"ה אין אסאך פון די אראבישע מדינות. די אידן אין די מדינות פלעגן טון מיט די בערד פונקט וואס דער גוי זיין שכן האט געטון. 'עסטו פרעגן וואס האלט די תורה? גוטע קשיא! אבער ס'זעט נישט אויס ווי דאס איז אמאל געווען די קובע. ווען יא, וואלט געפאסט אז אידן אין מדינות וואס שערן זיך יא, וואלטן זיך נישט געשוירן, און אידן אין מדינות וואס שערן זיך נישט, וואלטן זיך יא געשוירן, און דאס איז קיינמאל נישט געווען!

כהיום הזה איז די שאלה פון יא בארד נישט בארד א שאלה פון אינדענטיטעט. כמעט אזא שאלה ווי וואס א סארט קאפעליטש די טראגסט. נישט נאר איז די שאלה פון יא בארד נישט בארד, נאר אויך וויפול דער מענטש ערלויבט זיך צו שניידן, און אויב שניידט ער נישט, ערלויבט ער זיך דאס איינצוקניפן? וכו וכו והדברים עתיקין.

ריכטיג, אבער ס'אויך דא דער געפיל פון נישט טשעפענען דעם "דיוקנא קדישא", ד.ה. מ'שפירט ביי אונז חסידים אז מ'איז פוגם מיטן אפיציעל עפעס שניידן, אפילו טיילווייז.

והא ראיה, אז די וואנצעס, וועט מען ענדערש זען אז מ'זאל שניידן כאטש עס גיט אויך צו צום פרומען אויסקוק, בעת דער בארד אונטערן ראבער ווערט ביי רוב איינרוילערס נישט געשטיצט (אפשר יא, ווער ווייסט... איך זעה שוין טאקע נישט היינט אזויפיל לאנגע בערד אין מקוה ווי א אמאל...) כאטש ס'איז נישט שייך ביי דעם קיין אידענטיפיקאציע. ד.מ. אז דער גאנצע בארד אלס פרומער סימבאל איז געווארן בד בבד מיטן געפיל אז עס איז פוגם טאמער שניידט מען,