קאווע שטיבל

אמר אא"ז איתא בגמ' (תענית ד.) שבקשו ישראל מהקב"ה ויבוא כגשם לנו (הושע ו ג) והשיב להם הקב"ה אהיה כטל לישראל דהיינו אז הש"י זעהט אז די אידן זענען חלילה נישט ווערט, מאכט ער די התעוררות מלמעלה צום ערשט, אפילו די פתח כחודו של מחט מאכט אויך השי"ת צום ערשט, אבי מען זאל זיך נאר נאך די התעוררות צו בייגין.

בשנת של"ג לאלף השישי איז דעך געווען א שליש פון דעם אלף, האט מען אראן געשיקט דעם אר"י הקדוש ער זאל מגלה זיין קבלה ווארין דער אר"י הרקודש איז נפטר געווארן אין שנת של"ג אין דעם לעצטן אלף, האט די קבלה אריין געגעבין א כח אין די אידען צו דינען השי"ת, דאס האט געהייסן אז מ'האט דעם חודו של מחט אויך אראן געשיקט – ניע אין פליג איז דעך דאס ענין נגד דער בחירה, דער בחירה איז דעך חפשי ניע אז השי"ת שיקט אראן דעם חודו של מחט הייסא דעך דאס ווי גענייט געגין די בחירה, נאר השי"ת טוט דאס אלץ ווייל אזוי ארימעט וועט זיין דער קץ אז אידען וועלין תשובה טוהן.

אז יודען בייגין זיך אבער נישט צו, מיז די זאך צוריק געקלאפט ווערין ,ניע מיט וואס איז געקלאפט געווארין דעם אר"י'ס דרך, איז געווען דער שבתי ימ"ש וואס איז געווען דער בעל מקובל, האט מען שוין אנגעהויבן צו קלאפין ,נישט יעדער מעג לערנין קבלה, איז די קבלה שוין נישט קיין טובה פאר די גאנצע וועלט נאר פאר יחידי סגולה.

האט מען ווידער אין שנת ת"ק אין דעם אלף השישי, אראן געשיקט דעם בעל שם הק', ווי דער בעש"ט איז אראן געקומען האט מען עהם געגעבן א כח וואס ער האט צו גענומען די בחירה פון שלעכטין, אין דער וואס איז געפארין צי עהם האט נאר געהאט ציטוהן מיט דעם "עשה טוב", איז דאס חסידות געשטאנעין אויף שטאהל, ביז צים רבין פון לובלין און דער רבי פון קאזני'ץ און דער רבי ר' מענדלי ז"ל, ביז צי זיי האבין נאר די חסידים גיהאט צו טוהן ביי דעם עשה טוב, אין דענסמולט אז יודען וואלטין זיך געוועזין צו געבויגען וואלט געוועזין געוועהן די גאולה.

נאר מען האט זיך נעביך נישט צוגעבויגען, איז די זאך געקלאפט געווארן, וואס מען קען די בחירה נישט צי נעמין, האט דער ראפשיצער שוין געוואלט מבטל זיין דאס חסידות, האבין די איבריקע נישט געוואלט, דער רבי ר' מאיר אפטער אין דער זידאטשאווער אין דער מאור ושמש, זיי זענין זיך אייגענס וועגין דעם צוזאמין געפאהרין, דער ראפשיצער האט געזאגט עטץ זעהט דעך אז מיר קענין נישט צי נעמען די בחירה, לאזען מיר זיך דינגען א פערד אין וועגאלי, לאמיר פארען זאגען דרשות אזוי ווי עס איז געוועזין פארצייטנס.

האט ר' מאיר אפטער גיזאגט וואס פעהלט דען אז מיר וועלן זיין, לו יהא מען קען נישט די בחירה אוועק נעמין, אבער עכ"פ א "נכנס לחנותו של בושם" בין איך דעך, וואס מען איז קולט א ריח טוב (עי' פדר"א פכ"ה) האט הרב מראפשיץ געזאגט דאס וואס עס וועט זיין נאך א ריח טוב, וועט נאך קענין זיין ווי לאנג מיר זעמער דא, וואס וועט אבער זיין ווען מיר וועלין זיך לייגין אונטער די אובערבעטין, האט זיך אונגערופען דער זידאטשאווער עס איז עפיס אינזער וועלט, וואס גייט אינז אן, מיר זעהן מיר קענין א טוהן איין טובה די וועלט, דארף אינז נישט אנגיין, עס איז השי"ת וועלט, לאז ער פירען ווי ער וויל.

ואמר אא"ז, אז זייא זענין אבער נפטר געווארן איז דעך שוין נישט דא קיין בעל מדריגות און אויך נישט קיין נכנס לחנותו של בושם, ווארין אז מען האט צוגענומען די בחירה פון רע און מען האט נאר גיהאט ציטוהן מיט דעם עשה טוב, איז מען געוועזין איין בעל מדריגה, משא"כ היום - אין פין הימעל וויל מען אבער אז עס זאל זיך ווייטער פירען דאס רביסטוויא, ווארין דאס רביסטוויא איז מבטל אפיקורסות און מסירות און ניאוף בפרהסיא, קיין מנהיגים איז אבער נישט דא, האלט עס זיך ביי די קינדער, צווישען די קינדער איז דא גוטע און שלעכטע - נאר פון דעסט וועגין צווישען די חסידים איז נישט צו דערקענען - ווארין דער גיטער איז דעך אויך נישט בכח אריין צו ברענגין אין דעם חסיד וואס מען דארף - שטייט דעך איבער דעם די וועלט זייער געמיין, דארף השי"ת רחמנות צו האבין אראן צי שיקען משיחען, אדער עכ"פ א גרויסע נשמה וואס זאל אויף הייבען דאס דור ווי פארצייטנס.

פרעג נאר יעדער חסיד וועט ער וויסן פונקטליך ווער איז די נשמה און ווער נישט, וזהו עומק המחלוקת בין החסידים כהיום הזה.

ליטוואק פון בודאפעסט האט געשריבן: אויב דער מציאות און די יצרי הרע טוישען זיך, דארף מען אפשר טרעפען געווער דאקעגען,