קאווע שטיבל

איז ער פון די פני הדור,
מרחיקין ממנו כהרחקת השור,
אויף איהם שטייט פגיעתן רעה,
אפי' כשאין משחקת לו השעה.


מ'דארף איהם שטיצן,
ער זאל חלילה נישט שוויצן,
לאזט זיך קאסטן פאר א ברכה,
אבער אין תורה ואין עמה מלאכה.


דאס האנט האט קיין האמער בארירט - אויסער ביים מזוזה,
דאס קאפ האט קיין צורתא דשמעתא - נאר א צורתא דזוזא,
דאס הארץ - האט קיינמאל באגעגנט יענעמ'ס ווייטאג,
דאס מויל - פול מיט ליגנט נישט נאר ביז פרייטאג,


א מוכיח בשערים,
אבער וואס איז בחדרי חדרים?
ביי דיינע שמחות - תקנות,
ביי זיינע - קומען די אבות.



[center]טול קיסם? - טול קורה!
ער איז העכער דין תורה,
און הימל ער פליהט,
בשעת דאס הארץ שפריצט בלוט.[/center]


רופן רופט מען זיי מזיקים,
אויסער ביי א מחלוקת פון צדיקים,
בלוט זאל זיך גיסן,
אבי א בלויע בעקיטשע איז נישט צוריסן.


טראכט נישט! נאר דאס נישט!
בלייב אזוי, בלייב צומישט,
אויב פארשטייסטו נישט מיט גוטן,
זעה נאר ווי אנדערע האבן אפגעשניטן.


מעמדות זאלסטו איהם געבן,
וועסטו בלייבן ביים לעבן,
גיי אריבער זיך קוויטלען,
עס אויך פארהאן אנדערע מיטלען.


בניך תעביר למולך באש,
ער דארף האבן גענוג פלייש,
איז ער פאר זיי דארט?
ער האט נישט איבער קיינעם א ווארט.


[center]טול קיסם? - טול קורה!
ער איז העכער דין תורה,
און הימל ער פליהט,
בשעת דאס הארץ שפריצט בלוט.[/center]


איך וועל אבער דא נישט בלייבן שימלען,
איך וועל קערן אלע הימלען,
דאס איז פאר מיר סם,
איך האב נישט דערין קיין טעם.


גאט דארף נישט דיין קראקאדייל טרערן,
ער וויל דו זאלסט יענעמ'ס ווייטאג אויסהערן,
ער האט פיינט דיין מועד און חודש,
עס באמוטשעט איהם דיין עבודת הקודש.


וויין שוין נישט ביי שאלעשידעס,
ארבעט בעסער אויף דיין אייגענע מדות,
פארגעס שוין פון אומ-עקזיסטירנדע ציונות,
לייז אויף דיינע אייגענע פדיונות.


דער אינטערנעט איז דא צו פארבלייבן,
די מציאות מוזסטו קענען דערהייבן,
קענסט אונזער מויל פארשטאפן,
אבער אונזער מוח נישט פאפן.

[center]טול קיסם? - טול קורה!
ער איז העכער דין תורה,
און הימל ער פליהט,
בשעת דאס הארץ שפריצט בלוט.[/center]